Zullen de gefluoreerde stapelvaten de vatvervorming of veiligheid beïnvloeden onder belastingdruk?

In industriële verpakkingen en logistiek transport, gefluoreerde stapelvaten worden veel gebruikt voor het opslaan en transport van verschillende vloeistoffen of chemische grondstoffen vanwege hun stabiliteit en corrosieweerstand. Als een container met speciale oppervlaktebehandeling heeft het hoge normen in structureel ontwerp en materiaalselectie. Bij feitelijk gebruik worden stapelvaten vaak beïnvloed door factoren zoals verticale stapel, langdurige belasting en veranderingen in het milieu. Daarom maken mensen zich met name bezorgd over de vraag of het vat zal vervormen of veiligheidsrisico's onder belastingdruk zal brengen.
Fluorinatiebehandeling zelf verbetert niet direct de structurele sterkte van het vat, maar het kan de oppervlakte -chemische corrosieweerstand van het vat effectief verbeteren, waardoor het vat stabieler en betrouwbaarder wordt bij het bevatten van vluchtige en corrosieve vloeistoffen. Of het echter de druk kan weerstaan ​​van het gewicht hierboven, hangt echter voornamelijk af van de structurele sterkte, het ontwerp van de wanddikte, de materiaaldichtheid en de rationaliteit van de totale krachtindeling van het vat zelf. Een goed ontworpen stapelvat moet een bepaalde drukweerstand hebben in zowel lege als volledig geladen toestanden, en de verticale druk kunnen weerstaan ​​die door vergelijkbare vaten hierboven wordt gebracht op een redelijke stapelhoogte.
De vervorming van het vat treedt vaak op wanneer het lokale structurele ontwerp onvoldoende is of het materiaal vermoeid is. Vooral onder zware belasting of langdurige stapelomstandigheden, als het stapel contactoppervlak ongelijk is, of er is geen goede pasvorm tussen de vatbedekking en de bodem van de loop, kan dit leiden tot ongelijke kracht, waardoor problemen worden veroorzaakt zoals uitpuilen van de loopwand, vervorming van de vatbodem en losse vat. Dergelijke situaties beïnvloeden niet alleen de levensduur van de services, maar kunnen ook lekkage of dumping van de inhoud veroorzaken, waardoor de operaties ter plaatse en bepaalde veiligheidsrisico's on-site opleveren.
Om dit te voorkomen, neemt de structuur van het vatlichaam meestal een buitenvormontwerp aan met versterkende ribben of ringvormige uitsteeksels om de totale druksterkte fysiek te verbeteren. Deze structurele ontwerpen verbeteren niet alleen de weerstand van de vatwand tegen interne en externe druk, maar laten ook meerdere vaten stevig in elkaar passen wanneer ze worden gestapeld, waardoor het risico op glijden of kantelen wordt verminderd. Als het vatdeksel een strakker afdichtingsstructuur heeft en een rigide verbinding met de vatmond vormt, kan dit ook de algehele drukweerstand effectief verbeteren en de afdichting vermijden als gevolg van overmatige stapel.
Het type plastic materiaal dat wordt gebruikt voor het stapelen van vaten heeft ook een directe impact op de belastingdragende prestaties. Veel voorkomende vatmaterialen, zoals polyethyleen met hoge dichtheid, hebben een zekere taaiheid en sterkte. Na het vormproces en de structurele versterking kunnen ze de verticale zwaartekrachtdruk binnen een bepaald bereik weerstaan ​​zonder duidelijke vervorming. Bovendien heeft de oppervlaktelaag na fluoratiebehandeling ook een bepaald hardend effect, wat de lokale compressieprestaties tot op zekere hoogte kan helpen verbeteren, waardoor het geschikter is voor het stapelen in lagen tijdens opslag of transport.